:: De stok en de wortel van Christenen voor Israël ::

Nadat het RD zijn commentaar gaf, waarin men ook een tikje uitdeelde richting “de pro-Israëlvleugel in de Protestantse Kerk”, hebben in hetzelfde blad de Protestantse Kerk en Kerk in Actie gereageerd op de perikelen rond ICCO, Sabeel en de Gazavloot. Dat gebeurde door een ingezonden stuk van PKN-scriba (algemeen secretaris) Arjan Plaisier en de programmamanager van Kerk in Actie, Evert Jan Hazeleger. De kop van het artikel luidde:  PKN en Kerk in Actie open voor stemmen van Palestijnen én Israël (is het zondag, lees dan HIER).

In het stuk van Plaisier en Hazeleger valt mij op dat ze de kerkordelijke terminologie van onopgeefbare verbondenheid “met het volk Israël” hebben ingewisseld voor: “De Protestantse Kerk weet zich ‘onopgeefbaar verbonden’ met het Joodse volk.” Waarom dit is gedaan, is mij niet helder. Het strookt in elk geval niet met de discussies die hierover in de synode zijn gevoerd. Wel wordt met deze formulering de al te gemakkelijke 1 op 1 identificatie van “het volk Israë«l” met “de staat Israël” tegengegaan; en dat lijkt mij een verbetering.

Verder wordt onomwonden gesteld dat de Protestantse Kerk zich niet door allerlei beschuldigingen laat manipuleren:

“De samenwerking met ICCO wordt gecontinueerd. De band met Sabeel wordt niet opgegeven. En al zeker niet om daarmee een bewijs van goed gedrag te leveren. Dat zou de Protestantse Kerk tot een onbetrouwbare partner maken.”

Vervolgens stellen ze namens de PKN:

“De Protestantse Kerk heeft haar visie (voorlopig) vastgesteld in de zogenaamde IP-nota van 2008. (…) In dat kader past Sabeel als partner. Zij is een van de waardevolle stemmen van de Palestijnse christenen. Dat is een kritische stem richting de huidige politiek van Israël, vanuit het perspectief van hen die lijden onder de gevolgen van deze politiek. Gevolgen die er wel degelijk zijn. Waarbij moet worden opgemerkt dat Sabeel de staat Israël erkent en tegen gewelddadige acties is. Die stem laten we dus tot ons spreken, overigens zonder ook met deze stem samen te vallen.”

Dat laatste betekent dan onder andere dat de PKN de Gazavloot niet steunt. Tot zover de Protestantse Kerk en Kerk in Actie.

Tegelijkertijd probeert Christenen voor Israël letterlijk munt te slaan uit de commotie rond de Gazavloot. In een brief aan alle abonnees van hun maandblad Israël Aktueel wordt de noodklok geluid om “een belangrijke reden”:

“Op het moment van schrijven is sprake van een nieuwe vloot met boten, die zal vertrekken richting de Gazastrook om de Israëlische blokkade te doorbreken. De vloot draagt de misleidende naam “Freedom Flotilla II”. Misleidend, omdat niet de vrijheid van de inwoners van Gaza beoogd wordt, maar Israël doelbewust geprovoceerd en gedwongen wordt tot interventie om de boten te kunnen controleren op wapens en smokkelwaar.”

In de laatste alinea van de brandbrief komt de aap uit de mouw:

“Daarom willen we u in deze brief vrijmoedig vragen om een gift om het werk van Christenen voor Israël te steunen. Elke gift – hoe klein ook – is welkom.”

Zo gebruikt het bestuur van Christenen voor Israël de Gazavloot als stok en wortel: een stok om de Protestantse Kerk, Kerk in Actie en Sabeel als honden mee te slaan, en een wortel om goedgelovige en oprechte liefhebbers van Israël als ezels het geld mee uit de zakken te kloppen. Je moet maar durven: verdienen aan de Gazavloot die je zelf van alle kanten hebt veroordeeld en verguisd! Of zouden ze echt niet doorhebben hoe onheus en cynisch deze vorm van bedelarij is?

 

Kom, Jomi, even diep zuchten, de handen vouwen en dan weer vrolijk voort op ’s Heren wegen!

 

Greetz, Jominee

 

:: Reformatorisch Dagblad steunt visie Sabeel ::

In een van zijn nieuwste blogs merkt Jos Strengholt, anglicaans priester en journalist in Caïro, op dat het Reformatorisch Dagblad in zijn redactioneel commentaar van gisteren zowel de visie van Sabeel (het bestaansrecht en de veiligheid van de staat Israël staan buiten kijf) onderschrijft als de pro-Israël groeperingen in de Protestantse Kerk van eenzijdigheid beticht. Een interessante aanvulling op mijn blog van gisteren.

Het commentaar van het RD (op zondag zie HIER) maakt duidelijk in welke spagaat de PKN en Kerk in Actie zich bevinden tussen enerzijds de kerkordelijke “onopgeefbare verbondenheid met het volk Israël” en anderzijds de sterke zusterlijke betrokkenheid met de Palestijnse christenen.

Grappig is dat het RD Likoed Nederland zoveel credits geeft, terwijl LN gewoon een eenmansactie is van Tom Struick van Bemmelen. De twee andere kritische briefschrijvers aan de PKN zijn Kees Broer (website Keesjemaduraatje) en joods-christelijk pastor Ben Kok (website Tora-Yeshua). De kritische brief van “drie organisaties” aan de PKN is dus door dit triumviraat opgesteld, dat elkaar op het internet regelmatig de bal toespeelt. Zoals een oude zeispreuk het zegt: “Veel geschreeuw en weinig wol”, zei de duvel; en hij schoor een varken.

Jos Strengholt maakt duidelijk waarom er vanuit pro-Israël groepen in Nederland zoveel ophef wordt gemaakt over de Gazavloot:

“Organisaties als Sabeel die beslist tegen elke vorm van geweld zijn, vormen een regelrechte bedreiging voor Israel. Niet voor zijn bestaansrecht of veiligheid, maar voor zijn imago. Het is immers makkelijker te verdedigen dat je een Osama bin Laden doodschiet dan Mahatma Ghandi.”

Met vreedzame greetz, Jominee

 

P.S. Jos Strengholt heeft trouwens onlangs een erg informatief boek geschreven over de nieuwe situatie in Egypte, waar hij al 20 jaar woont: Egypte mijn volk. Een aanrader!

:: Vloot der Verschrikking ::

Soms kun mensen zich zo in dingen vastbijten dat alle proporties uit het oog worden verloren. Volgens mij is dat wat er de laatste dagen aan het gebeuren is bij de felle kritiek aan het adres van Kerk in Actie, Sabeel en de Protestantse Kerk. Zij liggen onder vuur vanwege de steun van Vrienden van Sabeel Nederland aan de Stichting Nederland-Gaza die de Nederlandse deelname aan de Gaza-vloot organiseert.

Wie geïnteresseerd is in de officiële standpunten en reacties verwijs ik naar de websites van de PKN, Kerk in Actie, CIP en Isreality.

Ik merkte dat ik sterk de neiging had en heb om me met allerlei goede argumenten in de discussie  te mengen en heb dat deels ook gedaan. Maar waar hebben we het nu eigenlijk over? Het gaat om een aantal schepen met opvarenden uit vele verschillende landen en met een lading aan verschillende soorten hulpgoederen. Die goederen zijn bestemd voor de bevolking van de Gazastrook die al jaren van de buitenwereld is afgesneden door een blokkade van de staat Israël. Hoe “strak” die blokkade is, daarover wordt heel wat heen en weer gediscussieerd. Feit is echter dat er zonder toestemming van het Israëlische leger en de Israëlische geheime diensten geen mens of materieel de Gazastrook in of uit komt. Feit is ook dat een dergelijke toestemming maar zeer mondjesmaat wordt verleend, meestal niet eigenlijk. Wie over zee hulpgoederen voor Gaza wil brengen moet die van Israël afleveren in de haven van Ashdod, waarna ze door Israël worden gecontroleerd en wanneer het Israël goed dunkt richting Gaza worden vervoerd. Dat kan soms een tijdje duren…

Wie geïnteresseerd is in de werkelijke getallen, verwijs ik naar de website van OCHA-OPT en met name naar het meest recente rapport van OCHA over de blokkade van de Gazastrook door Israël.

De Gaza-vloot denkt (laten we haar maar als een persoon beschrijven) dat deze gang van zaken nogal onterecht, onzinnig en bovenal onrechtmatig is. Dus ze gaat op pad om rechtstreeks overzee hulpgoederen in de Gazastrook af te leveren. Allemaal netjes ingeklaard door de Griekse douane bij vertrek uit een Griekse haven. De vloot zelf heeft zich verplicht tot vreedzaam en geweldloos handelen.

Het bizarre is dat in ons parlement niet het lot van de Gazanen, maar het vertrek van de Gaza-vloot grote verontwaardiging oproept. Een groepje vreedzame burgers op een allegaartje van schepen met hulpgoederen richting Gaza wordt een “provocatie” genoemd. Alsof er een Iraanse kruiser met langeafstandsraketten koers naar Israëls kust heeft gezet.

En áls het een provocatie was, wat dan nóg? De staat Israël is toch geen robot die automatisch op een gewelddadige manier op een niet-militaire provocatie móét reageren? Het is toch geen dictatoriaal land dat zich tegenover een handjevol activisten niet in kan houden? Het beroept zich er toch voortdurend op de enige democratie in het Midden-Oosten te zijn? Dan zal men toch weten hoe je met dit soort provocaties van ongewapende burgers om moet gaan en hoe je zo’n situatie kunt de-escaleren? Dat weet zelfs onze Nederlandse politie uitstekend te doen. Dan toch zeker de supergespecialiseerde Israëlische ordetroepen?

Hoe komt het dan toch dat het land met een van de sterkste legers ter wereld (het staat in de top 5) zó allergisch reageert op dit initiatief en de hele horde aan pro-Israëlische clubs al evenzeer? Wat is nu toch die concrete dreiging van de Gaza-vloot?

Het antwoord zit hem in de geweldloze en vreedzame “provocatie” van de Israëlische macht. De laatste jaren is duidelijk geworden dat juist de geweldloze en vreedzame Palestijnse actievoerders door de Israëlische ordetroepen het hardst worden aangepakt. Men hoopt juist hen tot geweld te provoceren om het eigen overheidsgeweld te kunnen legitimeren. En hoe minder die opzet werkt, hoe razender Israël en zijn medestanders erover worden. Want dat houdt hen een spiegel voor waarin steeds duidelijker het onaangename gezicht van een bullebak tevoorschijn komt.

Met een gewelddadige tegenstander kan de staat Israël uitstekend uit de voeten. Geen enkel Arabisch leger heeft sinds 1948 de definitief overhand op de Israel Defence Force kunnen krijgen. Ook gewapende terroristen hebben Israël nooit beslissend uit het lood kunnen slaan. Bovendien bezorgden deze tegenstanders Israël altijd veel goodwill in het Westen. Maar geweld is geen goed bestrijdingsmiddel tegen vreedzame, ongewapende en geweldloze burgers – dat geeft enkel veel negatieve publiciteit.

En dat is volgens mij één van de redenen waarom Israël c.s. op alle mogelijke manieren proberen de organisatoren en opvarenden van de Gaza-vloot in verband te brengen met terrorisme en geweld. Deels – denk ik – om de vloot bij voorbaat de politieke en financiële wind uit de zeilen te nemen door haar als “ongeoorloofde provocatie” te bestempelen. Deels – vrees ik – om bij voorbaat een rechtvaardiging te hebben om de Gaza-vloot gewapenderhand de doorgang te kunnen beletten. Gezien de rampzalige gebeurtenissen tijdens de vaart van de eerste Gaza-vloot, lijkt mij die laatste vrees niet geheel ongegrond.

En toch is er niets meer aan de hand dan dat een stel ongewapende, zichzelf tot geweldloosheid verplicht hebbende burgers op een groepje ongeregelde vaartuigen naar het strand van Gaza wil varen. Als ik Israël was, wist ik het wel: horen, zien en zwijgen – het hele zaakje door de vingers zien en zo de vloot alle publicitaire wind uit de zeilen nemen. Maar dat – besef ik – kan de macho-regering van Netanyahu nu net niet over haar hart verkrijgen. En dat bewijst dat de staat Israël zich dan wel een democratie kan noemen, maar dat hij op dat punt wel degelijk een Middenoosters land is met een regering die liever de levens van burgers op het spel zet dan zelf gezichtsverlies te lijden. Het zal je regering maar zijn…

 

Met bevreesde greetz, Jominee

 

:: Gao'j ok kiekn? ::

Paasvuur op De Maat in Eibergen, achter het oude gemeentehuis (foto: J. ter Huurne)

Als rechtgeaarde Achterhoeker kan ik er niet omheen: Pasen bestaat uit drie dingen:

1. De feestelijke kerkdienst op zondagmorgen, viering van Jezus' opstanding.
2. Het eieren tikken bij de uitgebreide broodmaaltijd.
3. Gaan kijken bij het Paasvuur.

Puntje 1. en 2. vormen meestal geen probleem (tenminste als je niet stevig aan het puberen bent of dat met die lichamelijke opstanding niet wilt of durft geloven).

Puntje 3. is een probleem voor elke Achterhoeker die is geëmigreerd, behalve als dat richting Twente of Drenthe gebeurde. Hier in de Vijfheerenlanden en de Alblasserwaard zie je geen paasvuren. Dat past blijkbaar niet bij het natte land, of men is er langer geleden gekerstend dan in het Saksische land met zijn hoge zandgronden.

Maar in deze dagen moeten ook de inwoners van de Achterhoek zelf nog maar afwachten of ze 'hun' paasvuren kunnen gaan bewonderen. Vanwege de grote droogte zijn er ernstige twijfels of de (of sommige of alle) vuren wel mogen worden aangestoken.

De berichten zijn wat tegenstrijdig:

De Gelderlander meldde op woensdag blijde: "Paasvuren kunnen doorgaan ondanks droogte", terwijl donderdag op de website van de NOS te lezen was: "Paasvuren Oost-Nederland verboden". Nou blijkt het laatste stuk zelf wat genuanceerder dan het kopje doet vermoeden, gelukkig:

"Tientallen paasvuren in Drenthe, de IJsselstreek en de Achterhoek zijn verboden vanwege de droogte. Met Pasen mogen alleen vuren worden aangestoken die ver genoeg uit de buurt van bossen liggen, zegt de brandweer."

Maar het is allemaal nog erg onzeker, want donderdag meldde De Gelderlander dat de burgemeester van Doetinchem de paasvuren in Etten, Azewijn en Stokkum heeft afgelast.

Wil je weten of er ergens in de buurt (of ver weg)  een paasvuur is (gepland), dan kun je op de volgende sites met kaartjes terecht: De Gelderlander en de Provincie Gelderland. Opvallend is dat De Gelderlander de gemeente Berkelland niet vermeldt, terwijl daar juist volgens de provincie veruit de meeste vergunningen voor "het verbranden van snoeihout" zijn afgegeven: 59 !!! Dan voel je je als oud-Eibergenaar weer eens heel trots…

Paasvuur opbouwen in de Eibergse buurtschap De Holterhoek (foto: Vincent Jannink)

En ook al denken we in de Kerk bij "vuur" meestal aan Pinksteren en de Heilige Geest, toch wil ik jullie allemaal deze keer een vurig en opgewekt Paasfeest toewensen, met of zonder "paosveur"!

Good gaon en völle wille!

Jominee

:: Conferentie Kairosdocument ::

Het Uur van de Waarheid

Palestijnse Kairos Conferentie

Vrije Universiteit, 15 en 16 september 2011

met bijdragen van o.a.: Desmond Tutu, Naim Ateek, Mark Braverman, Cedar Duaybes, Stiaan van der Merwe, Jan Pronk, Hans van der Ven, Erella Grassiani, Fernando Enns, Ruard Ganzevoort

In december 2009 brachten Palestijnse chistenen in Bethlehem het Kairos-document uit. Het kan gekarakteriseerd worden als een schreeuw om hulp uit het hart van het Palestijnse lijden. Wat zijn de Nederlandse reacties op deze schreeuw?

Een internationaal gezelschap van wetenschappers en betrokkenen belicht het Kairos-document in de context van het Israelisch-Palestijns conflict en de huidige veranderingen in het Midden Oosten.
Palestijns christelijke, joodse en Zuidafrikaanse theologen doen een aanzet tot een contextuele theologie van vrede en recht. Nederlandse theologen denken door over de implicaties daarvan voor de Nederlandse theologie en samenleving. Centraal staat dan ook reflectie op onze houdingen en denkbeelden, en of die, in eigen kring, in Israel en Palestina en wereldwijd, bijdragen aan vrede en recht, of niet.

Deze conferentie wil een belangrijke aanzet zijn tot hernieuwde bezinning in theologie, kerken en samenleving over vragen rond rechtvaardigheid, en de verhouding tussen theologie en recht.

Aanmelden: via de website KairosPalestina.nl

Verdere informatie:
Janneke Stegeman (jannastegeman@yahoo.com)

 

Van harte aanbevolen!

Greetz, Jominee

:: Kerk in Actie-bashing ::

Collega Abma wil ook graag een duit in het zakje doen waar het gaat om ICCO en PKN-bashing. Hij heeft een column geschreven in het maartnummer van Israël Aktueel, het lijfblad van Christenen voor Israël, onder de titel: ICCO of Israel. Terwijl hij kennis heeft genomen van het artikel van Haaije Feenstra (Kerk in Actie) en Marinus Verweij (ICCO) in het Reformatorisch Dagblad presteert hij het toch nog om een boycot van Kerk in Actie te suggereren.

Feenstra en Verweij maken duidelijk dat Kerk in Actie juist op het vlak van het Midden-Oosten hun werkzaamheden en financiën gescheiden hebben gehouden. Dat gebeurt voor geen enkel ander gebied ter wereld, en dat wil dus wat zeggen. Desondanks houdt Abma Kerk in Actie verantwoordelijk voor de steun die ICCO aan Electronic Intifada biedt.

Persoonlijk vind ik dat er zelfs weinig reden tot ophef zou zijn als dat laatste wel het geval was, want hoewel Electronic Intifada scherpe artikelen (van derden) op zijn site plaatst, is de beschuldiging die Abma noemt op een uiterst zwak fundament gebaseerd. In alle jaren dat EI bestaat is er welgeteld één keer zo'n opmerking "doorgekomen" en daarbij ging het om een artikel van Richard Irvine over racisme in Israël en de manier waarop "het andere ras" karikaturaal wordt afgeschilderd. In dat licht kwam de gewraakte vergelijking naar voren.

Abma werkt in zijn redenering met wat ik maar "schuivende panelen" noem. Via een onterechte zijweg stelt hij Kerk in Actie volledig verantwoordelijk voor wat EI op zijn website heeft geplaatst. Vervolgens komt de volgende "betekenisverschuiving" in beeld als hij het "Israël" uit artikel I.7 van de kerkorde van de Protestantse Kerk zonder mitsen of maren gelijkstelt aan de huidige staat Israël. En dan stelt hij de Protestantse Kerk voor de zwart-wit keuze: "Je bent vóór of tégen Israël." Alsof het zo simpel ligt.

Ondertussen zijn we dus al minimaal drie krakkemikkige bruggetjes gepasseerd waar een weldenkend mens geen voet op zou willen zetten. Omdat ik Abma er niet van wil beschuldigen een onweldenkend mens te zijn, moet ik concluderen dat hij ons opzettelijk een misleidende redenering voorschotelt.

Bovendien een redenering met een kwalijke conclusie: wie kerkelijk meelevend is zal niet langer geld geven voor Kerk in Actie. Abma is dus bereid om alle andere projecten van Kerk in Actie wereldwijd naar de kelder te helpen om voor Christenen voor Israël een punt te scoren. Van dik hout zaagt men planken, en Abma doet meer: hij zaagt balken om Kerk in Actie aan te kruisigen.

Abma is nogal ingenomen met het standpunt van Uri Rosenthal: geen subsidie "aan organisaties die dwars ingaan tegen het regeringsbeleid". Blijkbaar beseft hij niet dat ook Christenen voor Israël onder die noemer gebracht kan worden. Ook al ontvangt CvI geen overheidssubsidie (voor zover ik weet), het gaat met zijn acties ook tegen het regeringsbeleid in.

Vorige week organiseere CvI drie concerten van de Israëlische legerband Tzahal (zie de blogs van die week). Daarmee werd propaganda gemaakt voor het Israëlische leger (IDF in het Engels, of Tzahal in het Hebreeuws). Tzahal is echter de uitvoeringsorganisatie van het Israëlische bezettingsbeleid op de Westelijke Jordaanoever en faciliteert als zodanig de bouw van illegale nederzettingen, die ook door onze Nederlandse regering is veroordeeld. Dat is één.

Verder werd er tijdens de door CvI georganiseerde Tzahal-concerten gecollecteerd voor de actie "Breng de Joden Thuis" waarbij men samenwerkt met Keren Hayesod. De afgelopen 14 jaar heeft CvI ruim 100.000 joden uit de voormalige Sovjet-Unie en Ethiopië helpen emigreren naar Israël. Nou ja, naar Israël… Een heel groot deel van de arme joodse immigranten in Israël vindt juist huisvesting in de illegale nederzettingen op de West Bank, waar de woningen goedkoop zijn. Dus CvI biedt niet alleen ideologische steun aan de bouw en bemensing van de illegale nederzettingen, maar zorgt ook metterdaad dat er joodse kolonisten in bezet gebied worden gehuisvest. Dat is twee.

Als Christenen voor Israël dus middels Abma's column haar gal spuwt over Kerk in Actie en ICCO, moet men weten dat men daarmee ook zichzelf in de beklaagdenbank zet. Dat heeft dan wellicht geen financiële consequenties, maar moreel gezien loopt CvI daarmee een flinke deuk op. Want als ICCO "fout" zit CvI dat op z'n minst ook, maar in feite nog veel meer.

Het is nogal zwak als je je zaak probeert te bevorderen door degenen die er bezwaren tegen aanvoeren onderuit te halen. Zeker als je zelf nog duidelijker over de schreef gaat.

Greetz, Jominee

 

:: Kairos Palestina 1 jaar ! ::

Deze week, op 22 december om precies te zijn, is het één jaar geleden dat in de Domkerk in Utrecht de Nederlandse vertaling van het Palestijnse Kairosdocument Uur van de Waarheid werd aangeboden aan vertegenwoordigers van de Nederlandse kerken (zie het verslag van ICCO).

11 dagen eerder, op 11 december 2009, werd het A Moment of Truth, zoals de Engelstalige versie van het document heet, in Bethlehem ten doop gehouden (zie mijn blog van toen). Op haar weblog geeft Meta Floor een verslag van de "verjaardagsbijeenkomst" afgelopen week in Bethlehem, waar dit feit werd herdacht en gevierd. Zij schrijft onder andere:

Patriarch Michel Sabah vat de boodschap van het Kairosdocument samen in één woord: Liefde. "Voor het aangezicht van een God die Liefde is, verklaren we dat we het gezicht van God in ieder mens willen herkennen. Ieder mens is immers geschapen naar het beeld van God, ook de ander die ons onderdrukt en vernedert, ook de Israëlische soldaat bij het checkpoint en de Joodse kolonist die met een machinegeweer ons van ons land verjaagt. Dit is de grootste uitdaging waar wij als Palestijnse christenen voor staan: liefhebben, niet het kwaad, wel de mens die ons kwaad aandoet."

De Zuid-Afrikaanse theoloog Stiaan van der Merwe zei onlangs in een bijeenkomst in Utrecht dat dit de stap was die hij en de andere opstellers van het Zuid-Afrikaanse Kairosdocument – dat in de jaren 80 apartheid benoemde als zonde tegen God en mensen – niet hadden aangedurfd: ook het heil van de daders meebetrekken in de eigen visie. Hij prees daarom het Palestijnse Kairosdocument waarin dit wel onomwonden gebeurt.

Dit is een heel ander geluid dan we in Nederland uit de pro-Israëlische hoek kregen te horen: daar is er van alles aan gedaan om het Palestijnse Kairosdocument in discrediet te brengen. Het meest ver ging het CIDI dat bij monde van Elise Friedmann die dit christelijke getuigenis bij herhaling heeft geduid als een uitvloeisel van het zogenaamde "Stockholmsyndroom", waarbij gijzelaars zich gaan vereenzelvigen met hun gijzelnemers. Zij wilde daarmee zeggen dat Palestijnse christenen eigenlijk door de moslims worden gegijzeld en bedreigd, en zich nu voor het karretje van de islamitische anti-Israëlpropaganda laten spannen. In mijn ogen is dit wel een heel minne manier om een serieuze poging om tot vrede en verzoening te komen van tafel te vegen: verklaar de opstellers tot onbewust psychisch gestoorden, die je alleen maar zielig hoeft te vinden, maar waarvan je je verder niets hoeft aan te trekken. Het is maar hoe (lees: of) je een zinvol gesprek wilt aangaan…

Over een paar andere nare reacties heb ik een jaar geleden al geblogd. Van enige substantiële en constructieve bijdrage van die kant is helaas tot op de dag van vandaag nog geen sprake. Men zit vol in de verdediging en meent dat iedere echte erkenning van het Palestijnse lijden onder Israëlisch bestuur en Israëlische bezetting een ontkenning zou zijn van het bestaansrecht van de staat Israël (zie ook hier).

Gelukkig heeft onze Protestantse Kerk het Kairosdocument heel anders opgepakt. Daarover kun je lezen op de Kairos-pagina van Henri Veldhuis.

Een goede voorbereiding gewenst op het Kerstfeest! Was dat niet iets met Bethlehem ofzo…?

Greetz, Jominee

:: JESUS IS__ ::

Hoog tijd voor weer een blog-entry zoals dat zo mooi jargonnerig heet. Ik kreeg al een mailtje met de vraag of het wel goed ging met mij; ik had al zolang niets meer op JOMINEE gezet…

Na een telefonisch interview vanmorgen met Pieter Jan Rodenburg (EO Visie – Slijpsteen; zie beneden) ben ik met @Borkdude en @_bindert_ in een kort Twittergesprek over etymologie gerold en via een paar linkjes op een hele leuke site in de VS terechtgekomen. De website van de JESUS IS___-campagne wordt gesponsord door een aantal protestantse kerken in Amerika. Heel uitdagend: niet alles wat mensen hebben ingebracht, spreekt direct aan, maar het daagt je wel degelijk uit om na te denken wat jouw eigen antwoord zou zijn op Jezus' vraag: ‘En wie ben ik volgens jullie?’ (Matheüs 16:15). Ik vond de verwijzing op de Engelstalige blog By Common Consent.

Zouden we de Protestantse Kerk zover kunnen krijgen dat ze een Nederlandse versie van JESUS IS__ op het web gaan zetten? Zou niet verkeerd zijn! Zeker nu net rond Kerst… Wie weet wie hiervoor benaderd moet worden, mag het zeggen! JOP misschien?

Oh ja, en dat interview door Pieter Jan Rodenburg van EO-Visie dat ging over de stelling "Met christenzionisme steun je Israël niet." Als alles goed gaat – sub conditione Iacobi – wordt het resultaat gepubliceerd in Visie nr. 2 van 2011 in de rubriek Slijpsteen.

 

 

Pieter Jan Rodenburg

 

Greetz, Jominee

:: Godsdiensten beledigen – Moet kunnen! ::

Open Doors is een bijzondere actie gestart: Een petitie die zich keer tégen een mogelijke VN-resolutie om het beledigen van godsdiensten verbiedt. En hoe raar het ook mag klinken: ik vind dat Open Doors groot gelijk heeft! Lees maar mee:

Gelooft u in vrijheid ?

De meeste christenen in Nederland en België zijn vrij om te geloven wat ze willen. In tientallen andere landen is dat niet zo.

Wist u dat er jaarlijks bij de Verenigde Naties een resolutie wordt ingediend die de belediging van godsdiensten verbiedt? En jaar na jaar wordt deze resolutie aangenomen.

Klinkt goed?

Ja, op het eerste gezicht wel. Maar het grote gevaar is dat de resolutie wordt misbruikt om religieuze minderheden, waaronder christenen, te vervolgen met toestemming van de Verenigde Naties.
Want wie bepaalt wat beledigend is?

Christus belijden als strafbaar feit

De resolutie wordt al vele jaren ingediend door islamitische landen. Alle voorbeelden van belediging die tot nu toe in de resolutie zijn genoemd, zijn specifiek gericht op de islam. Wie bijvoorbeeld uitspreekt dat Jezus Christus de Zoon van God is, beledigt hiermee de islam.

Open Doors is van mening dat ieder mens de vrijheid moet hebben om zijn geloof te kiezen en daarnaar te leven.

Zegt u 'ja' tegen geloven in vrijheid? Zeg 'nee' tegen de resolutie.

TEKEN DE PETITIE HIER

meer info kun je HIER vinden

 

Greetz, Jominee

:: Geweldloos verzet provoceert Israëlisch leger ::

De Wereldraad van Kerken is de organisator van het Programma voor Oecumenische Begeleiding in Palestina en Israël (EAPPI). EAPPI begeleidt Palestijnen en Israëli’s bij geweldloze acties en spant zich in voor bevordering en handhaving van het recht en voor de beëindiging van de bezetting van de Palestijnse gebieden door het Israëlische leger.

De oecumenische begeleiders van EAPPI werken in kleine internationale teams op verschillende lokaties en zijn verbonden met de plaatselijke Palestijnse of Israëlische gemeenschappen of organisaties, waaraan ze door hun aanwezigheid bescherming kunnen bieden. Meer gedetailleerde informatie vind je HIER – klik op de tab Achtergrondinformatie.

De Nederlanders Jeppe Schilder en Henk Spoelman zijn van 20 juli tot 19 oktober 2010 ingeschakeld als vrijwilligers in het EAPPI. Henk Spoelman houdt een weblog bij, waarin hij onder andere beschrijft hoe hard en willekeurig het Israëlische leger optreedt tegen vreedzame demonstranten op de Westelijke Jordaanoever en zelfs tegen kinderfeestjes. Je kunt dat onder andere lezen in zijn post 10 – 20.

Het is goed dat ook deze kant van het verhaal wordt gehoord en gezien. Maar al te vaak wordt gedaan alsof het de Palestijnen zijn die de rust verstoren, terwijl in de praktijk het Israëlische leger juist tegen geweldloze acties van Palestijnen met brute hand optreedt. Misschien is dat ook niet zo verwonderlijk: geweldloos Palestijns verzet doorkruist het beeld van de terroristische Palestijnen dat nu juist zo gunstig is voor het goedpraten van het Israëlische optreden tegen de Palestijnen. Daarom moet vooral het geweldloze verzet de kop worden ingedrukt. Laat dat maar eens goed bezinken.

Het zijn vooral de geweldloos verzet plegende Palestijnen die door het Israëlische leger en de Israëlische politie extreem hard worden aangepakt. Liefst zonder dat de buitenwereld daar iets van meekrijgt. Om dat te verhinderen gaan de vrijwilligers van EAPPI namens de kerken het Palestijnse veld in. Goede zaak!

Via Kerk in Actie kunt u dit werk direct steunen. Kijk HIER.

Greetz, Jominee