Soms zijn er van die liedjes die niet meer uit je hoofd gaan. Vorige week tijdens onze vakantie in Duitsland, hoorde ik op tv het liedje Mein kleiner grüner Kaktus van de Comedian Harmonists. (hier de homepage van deze eerste Boygroup zaliger)
De originele versie kun je HIER horen. En natuurlijk zijn er ook allerlei varianten, zoals die van Otto Waalkes (Der Otto) en Max Raabe. Wie goed luistert, hoort ook dat er varianten zijn. Waar het origineel de bloemenweelde in tuinen tegenwoordig ook bij “die kleinsten Leute” (de kleinste lieden) ziet, zijn het bij o.a. Raabe “die feinen Leute” (de sjieke lui) geworden. Maar de tekst is er niet minder geinig om. Volgens sommigen werd in het interbellum gedacht dat het sap van bepaalde soorten cacteeën als geestverruimend middel werkte. Botanici bestrijden dat echter.
Afgelopen maandag hebben we trouwens de Hortus Botanicus in Amsterdam bezocht, waar ook een aparte cactuskas is. Een echte aanrader!
Voor de echte germanofielen de tekst van Mein kleiner grüner Kaktus met vertaling hieronder. Daarin is ook te vinden waarom ik het opschrift boven mijn blogje heb gezet. Dus kijk maar uit! ;o)
Greetz, Jominee
* * *
Mein kleiner grüner Kaktus
Blumen im Garten, so zwanzig Arten,
von Rosen, Tulpen und Narzissen,
leisten sich heute die kleinsten Leute,
das will ich alles gar nicht wissen.
Mein kleiner grüner Kaktus steht draußen am Balkon,
hollari, hollari, hollaro.
Was brauch ich rote Rosen, was brauch ich roten Mohn,
hollari, hollari, hollaro.
Und wenn ein Bösewicht was Ungezognes spricht,
dann hol ich meinen Kaktus und der sticht, sticht, sticht.
Mein kleiner grüner Kaktus steht draußen am Balkon,
hollari, hollari, hollaro.
Man find’t gewöhnlich,
den Frauen ähnlich
die Blumen, die sie gerne tragen.
Doch ich sag täglich,
das ist nicht möglich,
was soll’n die Leut sonst von mir sagen.
Mein kleiner …
Heute um viere klopft’s an die Türe.
Nanu, Besuch so früh am Tage?
Es war Herr Krause vom Nachbarhause,
der sagt: “Verzeih’n Sie, wenn ich frage,
Sie hab’n doch einen Kaktus, auf Ihrem klein’n Balkon,
hollari, hollari, hollaro.
Der fiel soeben runter, was halten Sie davon?
hollari, hollari, hollaro.
Er fiel mir auf’s Gesicht, ob’s glauben oder nicht,
nun weiß ich, daß ihr kleiner grüner Kaktus sticht.
Bewahr’n Sie Ihren Kaktus gefälligst anderswo,
hollari, hollari, hollaro. ”
Mijn kleine groene cactus
Bloemen in de tuin, zo’n twintig soorten,
rozen, tulpen en narcissen
dat permitteert zich tegenwoordig de kleine man;
maar daar wil ik niets mee te maken hebben.
Mijn kleine groene cactus staat buiten op mijn balkon.
hollari, hollari, hollaro.
Ik heb geen rode rozen en ook geen papavers nodig.
hollari, hollari, hollaro.
En als een kwajongen wat onbeleefds zegt,
dan haal ik mijn cactus en die steekt, steekt, steekt.
Mijn kleine groene cactus staat buiten op het balkon,
hollari, hollari, hollaro.
Men vindt gewoonlijk,
dat vrouwen lijken
op de bloemen die ze graag dragen.
Maar ik zeg dagelijks,
dat dat niet mogelijk is.
Wat zullen de mensen anders van mij zeggen?
Mijn kleine groene cactus staat buiten op het balkon.
Ik heb geen rode rozen ook geen papavers nodig.
En als een kwajongen wat onbeleefds zegt,
dan haal ik mijn cactus en die steekt.
Vandaag om vier uur in de morgen
wordt er aan de deur geklopt.
Wat nou, bezoek zo vroeg op de dag?
Het is meneer Krause de buurman.
Die zegt: “Sorry, mag ik wat vragen?
U hebt toch een cactus op uw kleine balkon?
hollari, hollari, hollaro.
Die is net naar beneden gevallen. Wat vindt u daarvan?
hollari, hollari, hollaro.
Hij viel op mijn gezicht,
of u het gelooft of niet.
Nu weet ik dat uw kleine groene cactus steekt.
Bewaart u alstublieft uw cactus ergens anders.
hollari, hollari, hollaro.